پیش بینی رضایت زناشویی براساس هوش هیجانی و هوش معنوی زوجین

فصلنامه زن و جامعه

مقاله 4، دوره 5، شماره 18، مرداد و شهریور 1393، صفحه 69-84   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

علیرضا بخشایش^*

دانشیار گروه روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه یزد

تاریخ دریافت: 14 دی 1393،  تاریخ پذیرش: 14 دی 1393 

چکیده

با توجه به پژوهش­های انجام شده در زمینه هوش هیجانی و هوش معنوی و اینکه بین هوش معنوی و هوش هیجانی، یک رابطه تعاملی وجود دارد و هر دو بر یکدیگر تأثیر مستقیم دارند، هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر هوش هیجانی و هوش معنوی بر رضایت زناشویی و هم­چنین پیش­بینی رضایت زناشویی از طریق هوش هیجانی و هوش معنوی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش شامل تمامی زوجین شهر یزد در سال 1392 بود که نمونه­ای به حجم 400 زوج (800 نفر) به روش نمونه­گیری تصادفی چند مرحله­ای از مناطق سه­گانه شهر یزد انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس رضایت زناشویی انریچ، آزمون هوش هیجانی برادبری-گریوز و پرسشنامه 29 سوالی هوش معنوی عبدالله زاده استفاده شد. سپس داده­های به دست آمده با روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (همزمان) تحلیل شد. یافته­ها نشان داد که هوش معنوی و هوش هیجانی با رضایت زناشویی رابطه مثبت دارند و هوش هیجانی بیش­تر از هوش معنوی می­تواند رضایت زناشویی را پیش­بینی کند. با توجه به رابطه مثبت هوش هیجانی و هوش معنوی با رضایت زناشویی، نتیجه­گیری می­شود که با آموزش هوش هیجانی و هوش معنوی به زوجین، می­توان در افزایش رضایت زناشویی آنان کوشید. 

کلیدواژه‌ها

رضایت زناشویی؛ هوش هیجانی؛ هوش معنوی؛ زوجین

عنوان مقاله [English]

Prediction of Marital Satisfaction Based on Couple’s Emotional and Spiritual Intelligence

نویسندگان [English]

a. b

چکیده [English]

According to research conducted in the field of emotional intelligence and spiritual intelligence and the interactive relationship between spiritual and emotional intelligence and their direct impacts on each other, this study examines the impact of emotional intelligence and spiritual intelligence on marital satisfaction as well as predicting of marital satisfaction through emotional intelligence and spiritual intelligence. The research method was descriptive-correlation. The study population for this study consisted of all couples in the city of Yazd in 2013. A sample size of 400 couples (800 individuals) by a multi- stage random sampling from three regions of Yazd was selected. For data collection the Abdullah Zadeh’s Spiritual Intelligence Questionnaire, Enrich's Marital Satisfaction Scale and Bradberry – Greave's Emotional Intelligence Test were used. The data were analyzed by using Pearson's correlation coefficient and multiple regression analyses (simultaneous). Findings showed a positive relationship between spiritual and emotional intelligence with marital satisfaction, and emotional intelligence can better predict marital satisfaction than spiritual intelligence. With regard to the positive relationship between emotional and spiritual intelligence and marital satisfaction, it is concluded that training in emotional intelligence and spiritual intelligence for couples can increase their marital satisfaction.

کلیدواژه‌ها [English]

marital satisfaction, Emotional intelligence, Spiritual Intelligence, Couples