کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici توسط باکتری‏های آنتاگونیست باسیلوس و سودوموناس ریزوسفر گوجه‏فرنگی در لرستان

دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی

مقاله 6، دوره 4، شماره 1، خرداد و تیر 1395، صفحه 67-78   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سجاد جلالی¹؛ ناصر پنجه که²؛ مصطفی درویش نیا^{* 3}؛ محمد سالاری²؛ احمد صالحی⁴

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.

²دانشیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.

³استادیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم‏آباد، ایران.

⁴مربی، گروه بیماری شناسی گیاهی، سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی، مدیریت جهاد کشاورزی طرقبه شاندیز، خراسانی رضوی، ایران.

تاریخ دریافت: 12 بهمن 1394،  تاریخ پذیرش: 12 بهمن 1394 

چکیده

در این تحقیق اثرات آنتاگونیستی جدایه‏های باکتریایی Bacillus subtilisوPseudomonas fluorescens علیه بیمارگر در آزمایشگاه و روی گوجه‏فرنگی رقم اچ‏فلات در گلخانه‏ بررسی شد. میزان بازدارندگی جدایه‏های باکتریایی از رشد بیمارگر به روش کشت متقابل روی محیط کشت PDA ارزیابی گردید. دو جدایه ازP. fluorescens  و یک جدایه از B. subtilis بر بیمارگر در گلخانه به روش آغشته سازی ریشه گیاهچه‏ها با سوسپانسیون باکتری قبل از انتقال دادن گیاهچه‏ها به گلدان‏ها بررسی شد. یک‌سوم فوقانی خاک گلدان‏‏ها قبل از انتقال گیاهچه‏ها به گلدان‏ها به نسبت 10 درصد وزنی با مایه تلقیح قارچ بیمارگر آلوده شده بود. برهم‏کنش بین آنتاگونیست‏ها و بیمارگر در گلخانه، 60 روز پس از مایه‏کوبی گیاهچه‏ها با اندازه‏گیری فاکتورهای رشدی گیاهچه‏های گوجه‏فرنگی و شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که جدایه‏های (P1) P. fluorescens، (P2) P. fluorescens و B. subtilis در آزمایشگاه به ترتیب 8/28، 74/25 و 52/10 درصد بازدارندگی از رشد بیمارگر را داشتند. آنتاگونیست‏های P. fluorescensوB. subtilis در آزمایش‏های گلخانه‏ای موجب کاهش شدت آلودگی و افزایش فاکتورهای رشدی بوته‏های گوجه‏فرنگی در حضور قارچ بیمارگر شدند. در روش کشت متقابل جدایه‏های P. fluorescens از قدرت آنتاگونیستی بالاتری برخوردار بودند، در حالی که در آزمایش گلخانه‏ای جدایه B. subtilis در افزایش رشد گیاه و کاهش بیماری مؤثرتر است. 
 

کلیدواژه‌ها

پژمردگی فوزاریومی ریزوسفر؛ ضد قارچی؛ عوامل بیوکنترل طبیعی

عنوان مقاله [English]

Biological control of Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici by antagonistic bacteria Bacillus and Pseudomonas isolated from tomato rhizosphere in Lorestan province

نویسندگان [English]

Sajjad Jalali¹؛ Naser Panjekeh²؛ Mostafa Darvishnia³؛ Mohammad Salari²؛ Ahmad Salehi⁴

چکیده [English]

Fusariumwilt of tomato is a worldwide disease causing significant damage in more than 32 countries. In this experiment the antagonistic effects of locally isolated strains of Bacillus subtilis and Pseudomonas fluorescens against the pathogen were studied in the laboratory and greenhouse. Results showed that in dual culture tests the isolates P. fluorescens (P1), P. fluorescens (P2) and Bacillus subtilis inhibited growth of Fusarium by 28/8, 25/74 and 10/52 percent respectively. In the greenhouse experiments roots of tomato seedlings were separately dipped in the bacterial suspensions before transplanting into pots, the top one-third soil of which was inoculated with the pathogen. The interaction between antagonists and pathogen in the greenhouse, 60 days after inoculation of seedlings was evaluated by measurement of growth factors, root and shoot wet and dry weights, of tomato plants and the severity of Fusarium wilt disease. Both P. fluorescens and B. subtilis decreased disease incidence and increased growth factors of tomato plants in the presence of the pathogenic fungus but, in contrast to results of dual culture tests, Bacillus subtilis was more effective in reducing disease severity.

مراجع

1. Akrami M and Ebrahimof, A. 2010. Investigation on efficiency of combining two Trichoderma species in the biological control of Fusarium diseases of chickpea under greenhouse conditions. Journal of Agricultural Science (University of Tabriz) 1: 75–83.
2. Amini K. 2009. Physiological race of Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici in Kurdistan Provice of Iran and reaction of some tomato cultivars to race 1 of pathogen. Plant pathology 8: 68–73.
3. Asha BB, Chandra Nayaka S, Udaya Shankar AC, Srinivas C and Niranjana SR. 2011. Biological control of F. oxysporum f.sp. lycopersici causing wilt of tomato by Pseudomonas fluorescens. International Journal of Microbiology Research 3: 79–84.
4. Banihashemi Z and Dezeeuw DJ. 1969. Two improved methods for selectively isolating Fusarium oxysporum from soil and plant roots. Plant Disease Reporter 53: 589–591.
5. Banihashmi Z. 2010. Reaction of Cucumis melo cultivars to races of Fusarium oxysporum f.sp. melonis the cause of melon vascular wilt. Journal of Plant Diseases 46: 5–7.
6. Behboudi K, Sharifi Tehrani A, Hejaroud GH and Zad J. 2005. Antagonistic effects of Trichoderma species on Phytophthora capsici, the causal agent of pepper root and crown rot. Plant Pathology 41: 345–362.
7. Gerlach W and Nirenberg H. 1982. The Genus Fusarium- a pictorial atlas. First edition, Mitteilungen aus der Biologischen Bundesanst fur Land-und Forstwirtschaft Berlin- Dahlem. 406 p.
8. Jones JB, Jones JP, Stall RE and Zitter TA. 1991. Compendium of tomato diseases. First edition, Minnesota: APS Press, 100 p.
9. Kamal AM, Elyousr A and Mohamed HM. 2009. Biological control of Fusarium wilt in tomato by plant growth-promoting yeast and Rhizobacteria.Plant Pathology 25: 199–204.
10. Khorasani aghazadeh A, Alizadeh A and Safaie N. 2008. Biological control of Fusarium wilt of potato using antagonistic strains of bacteria. Journal of Plant Diseases 44: 1–21.
11. Kilian MV, Steiner B, Krebs H, Junge G, Schmiedeknecht L and Hain R. 2000. F2B24 Bacillus subtilis mode of action of a microbial agent enhancing plant vitality. Pflanzenschutz Nachrichten Bayer 1: 72–93.
12. Leslie JF and Summerell BA. 2006. The Fusarium LaboratoryManual. Blackwell Publishing Professional, Ames, USA. 388 p.
13. Little TM and Hills FJ. 1978. Agricultural experimentation design and analysis. John Wiley and Sons Inc. New York, USA. 350 p.
14. Loper JE and Schroth MN. 1986. Influence of bacterial sources of indole 3-acetic acid on root elongation of sugar beet. Phytopathology 76: 386–389.
15. Manafi Dizaji R, Babai Ahri A, Arzanlou M and Valizadeh M. 2012. Assessment of resistance in tomato varieties under greenhouse conditions against Fusarium wilt, and biological control of the disease. Quarterly Journal of Agricultural Science (University of Tabriz) 22: 145–158.
16. Michael A and Nelson PE. 1972. Antagonistic effect of bacteria on Fusarium roseum "culmorum" from carnation. Annual Review of Phytopathology 62: 1052–1056.
17. Montealegre JR, Reyes R, Perez LM, Herrera R, Silva P and Besoain X. 2003. Selection of bioantagonistic bacteria to be used in biological control of Rhizoctonia solani in tomato. Electronic Journal of Biotechnology 6: 115–127.
18. Nejad P and Johnson PA. 2000. Endophytic bacteria induce growth promotion and wilt disease suppression in oilseed rape and tomato. Biological Control 18: 208–215.
19. Nelson PE, Toussoun TA and Marasas WFO. 1983. Fusarium Species: An Illustrated Manual for Identification. Pennsylvania State University Press, University Park. 193 p.
20. Niknejad Kazempour M, Sharifi Tehrani A and Okhovat M. 2000. Effect of Antagonistic fungi Trichoderma spp. On the control of Fusarium wilt of tomato caused Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici under Greenhouse condition. Iranian Journal of Agricultural Sciences 31: 31–37.
21. Sadfi N., Cherif M, Hajlaout M.R, Boudabbous A and Belanger R. 2002. Isolation and partial purification of antifungal metabolites produced by Bacillus cereus. Annual Microbiology 52: 323–337.
22. Schaad NW, Jones JB and Chum W. 2001. Laboratory Guide for Identification of Plant Pathogenic Bacteria. Third eds. American Phytopathological Society, St. Paul Minnesota, USA. 373 p.
23. Sivan A and Chet I. 1986. Biological control of Fusarium species in cotton, wheat and muskmelon by Trichoderma harzianum. Journal of Phytopathology, 116: 39–47.