ملی/ محلی گرایی بوم شناختی؛ اکولوژیک (رویکردی نو به مقوله مدیریت و آمایش سیاسی فضا در ایران

فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

مقاله 2، دوره 3، شماره10، مرداد و شهریور 1392، صفحه 1-14   

نویسندگان

رسول افضلی¹؛ اسلام یاری شگفتی^{* 2}؛ محمد باقر قالیباف¹

¹دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

²دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

تاریخ دریافت: 18 شهریور 1392،  تاریخ پذیرش: 18 شهریور 1392 

چکیده

       از زمان شکل­ گیری دولت مدرن در ایران، تلاش برای ساخت و تحمیل یک هویت فضایی یکدست و هژمون بر عرصه فضای ملی و در مقابل نیز تلاش نخبگان محلی  برای ساختن یک هویت محلی منحصر بفرد بدون توجه به روابط فرا محلی وجود داشته است. هدف این مقاله ارایه رویکردی نو به مقوله مدیریت سیاسی فضا در ایران است. رویکردی مبتنی بر مفهوم ضد ژئوپلیتیک به مقوله­ ی ملی ­گرایی خشونت ­آمیز و محلی ­گرایی واگرا بر عرصه فضای جغرافیایی /  سیاسی سرزمین ایران. در واقع ارایه این رویکرد به درک و فهم نو و متفاوت از فضا و سیاست منجر می­ گردد. هر تغییری در این عرصه تغییراتی را در نوع تفسیر دیگران به وجود می ­آورد و در پی آن اشکال جدیدی از فهم در قالب فضا و گفتمان ­های متفاوت شکل می ­گیرد. این فهم تعاملی نامتناهی و حلقه ­ای بهم ­پیوسته از اشکال متفاوت خود و دیگری در قالب گفتمانی است که لزوماً مستلزم نفی هیچ کدام از طرف­ های مقابل نیست. این نوع رویکرد مبتنی بر مسئولیت پذیری در قبال فضاهای فرهنگی متفاوت است. در این رویکرد "دیگری" در قالب ذهن، زبان و فرهنگ خود آنان فهم می ­گردد. استدلال اصلی این مقاله که با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده، این است که مدیریت سیاسی فضا از زمان شکل ­گیری دولت مدرن در ایران مبتنی بر ساخت یک هویت منفرد و یکدست در فضای ملی بوده و منجر به ملی­ گرایی خشونت آمیز از یک طرف و در مقابل محلی­ گرائی واگرا شده است؛ و ناکارآمد می ­باشد. لذا در جهت رفع این نقیضه، ملی / محلی ­گرایی بوم­ شناختی را به عنوان الگوی بدیل مطرح می­ کند. ملی / محلی­ گرایی بوم ­شناختی مبتنی بر این فرض است که فضای ملی و محلی جزئی لاینفک از یکدیگرند و فضا عرصه ­ای است برای دیالوگ و تفاهم نه تقابل. در فضای اکولوژیک، اخلاق فضایی بر اساس ارتباطات چند وجهی و شبکه ­ای فضاها، مردمان و مناطق مختلف ایران استوار است. در این فضا، سنت­ ها و روایتگری ­ها از تقسیمات متعارض شکل نمی­ گیرند، تفاوت­ های فضایی به­گونه ­ای مطلق دریافت نمی ­گردند، مفاهیم شباهت و تفاوت مقوله ­ای نسبی در نظر گرفته می ­شوند و از دوگانگی و تقابل ­های دوتایی خشونت­ آمیز و قوم­ محورانه در عرصه سیاست و فضای ملی/ محلی پرهیز می ­گردد. بسترهای اجتماعی چنین فضایی متفاوت از مدیریت دولتی و تولید امنیتی فضاست. ملی/ محلی­ گرایی اکولوژیک در یک تعبیر کلی مبتنی بر رابطه مستمر بین اذهان متفاوت در دو سطح ملی و محلی است. یافته ها عبارت است از دیالوگی مستمر بین علایق استراتژی ­های ملی و خواسته­ های محلی و منطقه­ ای. یکپارچگی ملی و فهم روایت ­ها و داستان ­ها و علایق محلی و منطقه ­ای در کانون ملی/  محلی­گرایی اکولوژیک قرار دارد.

کلیدواژه‌ها

مدیریت سیاسی؛ فضا؛ ملی گرایی؛ محلی گرایی؛ ایران؛ هویت؛ فضای اکولوژیک (بوم شناختی)

اصل مقاله

Localism /Nationalism Ecological;

 (New Approach to Political Manage the Space in Iran)

 

R. Afzali :Assistant Professor in Geography andGeopolitics, Tehran University, Tehran, Iran

E. Yari Shegefti :Ph.D Student in Geography andGeopolitics, Tehran University, Tehran, Iran

M.B. Ghalibaf :Associate Professor in Geography andGeopolitics, Tehran University, Tehran, Iran

 

Abstract:

      Since forming modern state in Iran, there has been an attempt to create and impose a homogeneous space on the national space and local elites also have tried to make a unique local identity but there is not any regard to the localism relationship. This paper proposes a new approach to the political manage the space in Iran. There is anti-sense approach to issues of geopolitics violent nationalism and localism divergent geographical on space/political territory of Iran. In fact, this approach provides a new and different understanding of space and politics. Any change in this area causes a change in the interpretation type and new forms of understanding and dialogue in various forms in space. This approach is based on responsibility for different cultural contexts. In this approach, the "other" is understood in the context of their own culture. Local/national ecological argument is based on the assumption that national and local spaces are not separated from each other, and space is an area for dialogue and understanding not confrontation. In ecological space, spatial ethical is based on multimodal communication, networking spaces, people and different regions of Iran. In the space, traditions and narratives of the divisions are not taken the form of competing divisions; spatial differences are not received absolutely; similarities and differences concepts are considered as comparative category; dichotomy and binary oppositions violence and people-centered in the policy and local/national space are avoided. Such social contexts are different from public administration and safety spaces. Local/national ecological in general terms is based on an ongoing relationship between different minds on both national and local levels. Continuous dialogue between national strategies, local and regional demands, national integration, understanding of local and regional narratives and stories are the findings of this approach.

Key words: Political Management, Space, Nationalism, Localism, Iran, Identity, Ecological.