مدل مدیریت ریسک مبتنی بر سطوح بلوغ، قابلیت های منابع انسانی و کیفیت آموزش (مورد مطالعه: مجتمع گاز پارس جنوبی)

دوماهنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی

مقاله 10، دوره 9، شماره 35، آذر 1397، صفحه 221-246   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سمیه صمیمی^{* 1}؛ محمدنقی ایمانی²؛ ابوالقاسم دلخوش کسمایی³

¹دانشگاه آزاد اسلامی

²گروه مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

³دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند

تاریخ دریافت: 07 آبان 1396،  تاریخ بازنگری: 18 اردیبهشت 1397،  تاریخ پذیرش: 08 مهر 1397 

چکیده

هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت مدیریت ریسک مبتنی بر سطوح بلوغ توانایی های کارکنان و کیفیت آموزش در کارکنان شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی.است. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و از نظر نوع داده آمیخته بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد صنعت نفت و گاز کشور بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و اصل اشباع ده نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. گروه دوم از جامعۀ آماری این پژوهش، شامل تمامی کارکنان مجتمع گازی پارس جنوبی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و فرمول کوکران 380 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. در این پژوهش به‌منظور گردآوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای، مصاحبه نیمه ساختاریافته (بخش کیفی) و پرسشنامه محقق ساخته (بخش کمی) استفاده شد. به‌منظور محاسبه پایایی از روش پایایی بین دو کدگذار استفاده شد که نتایج بیانگر پایایی و روایی مصاحبه بود. به‌منظور بررسی روایی پرسشنامه نیز از روایی صوری، محتوا و سازه استفاده شد و به‌منظور محاسبه پایایی آن نیز از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده‌های کیفی پژوهش از طریق تحلیل محتوا استفاده شد. در بخش کمّی نیز با توجه به سؤال‌های پژوهش از روش‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی و نمودار) و استنباطی (مدل‌سازی معادلات ساختاری، تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون تی تک نمونه‌ای) و با استفاده از نرم‌افزارهای Spss و Lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که مؤلفه‌های ارتقای کیفیت آموزشی شامل فردی (0.78)، آموزشی (0.84) و سازمانی (0.80)، سطوح قابلیت های منابع انسانی شامل سطوح مقدماتی یا ابتدایی (0.83)، مدیریت شده (0.83) پیش بینی شده (0.87)، تعریف شده (0.48) و بهینه شده (0.29) بود و مدیریت ریسک نیز شامل مولفه های نوآوری (0.67)، محیط ریسک پذیر (0.73)، ریسک پذیری مدیریتی (0.84)، کارایی هیأت مدیره (0.67) و مدیریت ریسک یکپارچه (0.65) بود؛ ارتقای کیفیت آموزش (0.44) و سطوح بلوغ قابلیت‌های منابع انسانی (0.41) بر مدیریت ریسک تأثیر داشت؛ بر اساس مؤلفه‌های شناسایی شده مدلی ارائه شد که برازش مناسبی داشت.

کلیدواژه‌ها

ارتقا کیفیت آموزش؛ مدیریت ریسک؛ سطوح بلوغ قابلیت های منابع انسانی

عنوان مقاله [English]

A Model for Risk Management based on People-Capability maturity model (P-CMM) Levels and Education Quality (Case Study: South Pars Gas Complex)

نویسندگان [English]

somayeh samimi¹؛ mohammadnaqi imani²؛ Abolghasem delkhosh kasmaie³

²1. Department of Education, Islamic Azad University, Roudehen branch, roudehen. Iran.

³Islamic Azad University Damavand Branch

چکیده [English]

The purpose of this study is to provide a model for risk management based on the Human Resources Maturity Levels and Education Quality of the South Pars Gas Complex Company.The population of the study in qualitative part includes academic experts and senior managers of the country's oil and gas industry. Among them, the sample was selected according to purposive sampling and 10 person’s saturation method. The second group of the study population includes All employees of the South Pars gas complex. The sample size of 180 was selected by multilevel random sampling method. Data collection was done by library method, semi-structured interviews (qualitative part) and questionnaire (quantitative part) was used. Interviews with experts indicate that the interview was valid and for measuring the reliability, the method of between two coders was used. the results indicated that the interviews were valid and reliable. For measuring the questionnaires’ validity, the face, content and construct validity were measured and for measuring the questionnaires’ reliability, Cronbach's alpha reliability coefficient and combination reliability were used. the results indicated that the researched made questionnaire was valid and reliable. Data analysis was done thrugh content analysis. According to the study research questions, descriptive statistics (mean, standard deviation, frequency distribution tables and charts) and inferential statistics (structural equation modeling, exploratory factor analysis and one sample t-test) were used In quantitative part using SPSS and Lisrel soft wares. The results of the study indicated that the components of educational quality improvement include individual (0.78), organizational (0.80) and educational (0.84) and maturity include individual (0.65), organizational (0.66) and educational (0.75) , the PCMM levels Introductory (0.83), managed (0.83), Predicted (0.87), divined (0.48) and optimized (0.29) and risk management components innovation (0.67), Risky environment (0.73), Management Risk (0.84), Efficiency of the board (0.67) and finally Integrated risk management (0.65) Also, education quality improvement (0.44) and human resources capabilities maturity levels (0.41) had an significant impact on risk management; based on the identified components, model was proposed that fitted well.

کلیدواژه‌ها [English]

Improving educational quality, risk management, People-Capability maturity model (P-CMM) Levels

مراجع

References

• Aaron, T. C. (2017). Factors affecting the performance levels of risk management behaviors of Florida high school athletic directors.
• Abuja. European Journal of Business and Management, 5 (28). Retrieved From www. iiste. org.
• Barrena-Martínez, J., López-Fernández, M., & Romero-Fernández, P. M. (2017). Socially responsible human resource policies and practices: Academic and professional validation. European Research on Management and Business Economics, 23(1), 55-61.
• Bature, N., Friday, O., & Mustapha, A. (2013). Manpower Training and Development: A Tool for Higher Productivity in Zenith Bank Plc, Maitama Branch, Project Management Journal, 33 (2), 67-79.
• Bromiley, P., McShane, M., Nair, A., & Rustambekov, E. (2015). Enterprise risk management: Review, critique, and research directions. Long range planning, 48(4), 265-276.
• Brustbauer, J. (2016). Enterprise risk management in SMEs: Towards a structural model. International Small Business Journal, 34(1), 70-85.
• Brustbauer, J. (2016). Enterprise risk management in SMEs: Towards a structural model. International Small Business Journal, 34(1), 70-85.
• Cheong Cheng, Y., & Ming Tam, W. (1997). Multi-models of quality in education. Quality assurance in Education, 5(1), 22-31.
• Curtis, Bill, Hefley, Bill and Miller Sally, (2009), People Capability Maturity Model, Software Engineering Process Management.
• D’Innocenzo, L., Mathieu, J. E., & Kukenberger, M. R. (2016). A meta-analysis of different forms of shared leadership–team performance relations. Journal of Management, 42(7), 1964-1991.
• Dameri, R. P. (2017). Risk Management in North Sea, (pp. 1-22). Springer International Publishing.(in Persian).
• Ebili. Kh, Karrazi. Kamal, Sobhani nejad. M & Uose bashi. A, (2014). Developing an Effective Model for Transfer of Learning in line with the Return on Human Resources Development with Emphasis on Urban Management. Quarterly journal of economics and urban management, 3(11), 79-98.(in Persian).
• Jones, R. J., Woods, S. A., & Guillaume, Y. R. (2016). The effectiveness of workplace coaching: A meta-analysis of learning and performance outcomes from coaching. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 89, 249-277.
• Khojaste, P, Mirghafari, Reza, (2005), Comparative study of project risk management processes in different standards, Second International Project Management Conference, 1-9.(in Persian). 
• Klar, D., Frishammar, J., Roman, V., & Hallberg, D. (2016). A Technology Readiness Level scale for iron and steel industries. Ironmaking & Steelmaking, 1-6.
• Lai, I. K., & Lau, H. C. (2012). A hybrid risk management model: a case study of the textile industry. Journal of Manufacturing Technology Management, 23(5), 665-680.
• Mache, S., Vitzthum, K., Klapp, B. F., & Danzer, G. (2014). Surgeons' work engagement: Influencing factors and relations to job and life satisfaction. the surgeon, 12(4), 181-190.‏
• Memar. A, Reshadatjoo, H, (2014), Identifying the determinants of risk management and measuring its impact on strategic management at Tondgooyan Petrochemical Company, Management Quarterly, 11(34), 73-82.(in Persian).
• Mertens, D. M. (2014). Research and evaluation in education and psychology: Integrating diversity with quantitative, qualitative, and mixed methods. Sage publications.‏
• Oliva, F. L. (2016). A maturity model for enterprise risk management.International Journal of Production Economics, 173, 66-79.
• Plimmer, G. (2015). Managing Employee Performance & Reward: Concepts, Practices, Strategies. Cambridge University Press
• Rahimi veldani. E, (2014). Study of the level of learning, the organization's growth and its relationship with employee training (Case Study: Isfahan Municipality), Management Quarter, 4/12, 37(3).(in persian).
• Rejda, G. E. & McNamara, M.J. (2014). Principles of risk management and insurance. New Jersey: Pearson Education.
• Ren, Yingtao, (2009), Risk Management Capability Maturity Model for Complex Product Systems (CoPS) Projects, Research Gate, Systems Engineering.
• Russell, G. L. (2015). Risk Education: A Worldview Analysis of What is Present and Could Be. The Mathematics Enthusiast, 12(1), 62.
• Shekarey, A., & Arany, S. H. (2010). A Study on the effectiveness of occupational trainings of insurance on the performance of the insurance companies’ employees in terms of entrepreneurial skills. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 9, 329-334.(in Persian).
• Street, B. V. (2014). Social literacies: Critical approaches to literacy in development, ethnography and education. Routledge.‏
• Vaughan, E. J., & Vaughan, T. (2007). Fundamentals of risk and insurance. John Wiley & Sons.