کارایی قارچ‌کش فاموکسادون + سیموکسانیل (اکولایزر®(WG %52.5 علیه Peronospora destructor، عامل بیماری سفیدک دروغی پیاز

دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی

مقاله 3، دوره 6، شماره 1، خرداد 1399، صفحه 35-48   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

محمد رضا اصلاحی^*

مرکز تحقیقات کشاورزی اهواز

تاریخ دریافت: 25 اردیبهشت 1399،  تاریخ بازنگری: 20 خرداد 1399،  تاریخ پذیرش: 04 دی 1399 

چکیده

بیماری سفیدک دروغی پیاز سالانه خسارت اقتصادی فراوانی به محصول پیاز وارد می‌سازد. بمنظور بررسی اثر قارچ‌کش فاموکسادون + سیموکسانیل (اکولایزر(WG %52.5 ^® در کنترل بیماری سفیدک دروغی پیاز، آزمایش­هایی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در سال 1396 در استان‌های خوزستان و هرمزگان اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل اکولایزر با غلظت‌های 2/0، 3/0 و 4/0 کیلوگرم در هکتار، فلوپیکولید + پروپاموکارب (اینفینیتوSC 687.5 ^®) دو لیتر در هکتار به‌ عنوان قارچ‌کش مرجع، شاهد آبپاشی و شاهد بدون محلولپاشی بودند. محلول­پاشی کرت­های آزمایشی با مشاهده نخستین علائم بیماری ­شروع و هر 10 روز یک­بار تا رسیدن تیمار شاهد بدون قارچ­کش به حداکثر آلودگی در مقیاس کوفر و فیشر ادامه یافت. ارزیابی کرت‌های آزمایشی قبل از هر محلول‌پاشی با انتخاب 10 بوته از دو ردیف میانی هر کرت و تعیین شاخص شدت بیماری (DSI) برای هر نمونه با اختصاص نمره 9-1 در مقیاس کوفویت و فیشر انجام و شدت بیماری برای هر کرت محاسبه شد. با استفاده از نتایج ارزیابی­ها مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) محاسبه گردید. تجزیه واریانس مرکب مکان نشان دادکه در تمامی ارزیابی­ها و نیز در مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری بین تیمارها و اثر متقابل تیمار × مکان اختلاف معنی­داری در سطح 1% وجود دارد. با استناد به این نتیجه داده­های هر مکان اجرا به صورت جدا تجزیه واریانس­شدند. مقایسه میانگین مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری نشان داد که قارچ­کش اکولایز با مقدار مصرف 4/0 کیلوگرم در هکتار در استان­های خوزستان و هرمزگان به­ترتیب با 87/88 و 85/91 درصد کاهش شدت بیماری نسبت به شاهد بدون محلول­پاشی بالاترین اثر بخشی را دارد. این نتایج نشان داد قارچ­کش اکولایزر با مقدار مصرف 2/0 و 3/0 کیلوگرم در هکتار و قارچ­کش اینفینیتو با مقدار مصرف دو لیتر در هکتار در استان­ خوزستان به ترتیب با 63/55 ، 40/62 و 15/60 درصد و در استان هرمزگان به ترتیب با 81/14، 29/76 و 40/67 درصد اثر بخشی در گروه­های آماری بعدی قرارگرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که مقدار مصرف مناسب قارچ­کش اکولایزر برای کنترل بیماری سفیدک دروغی پیاز 4/0 کیلوگرم در هکتار هست.
 

کلیدواژه‌ها

سفیدک دروغی؛ فاموکسادون؛ سیموکسانیل؛ اکولایزر

عنوان مقاله [English]

Efficacy of Equlizer Fungicide in controlling Onion Downy Mildew Disease

نویسندگان [English]

Mohammadreza eslahi

Agricultural and Natural research resources center of khuzestan

چکیده [English]

The Downy mildew of onion, caused by Peronospora destructor Berk, generates a lot of economic damage to onions annually. Fungicides are the main components of plant diseases management. The aim of this study was to determine the efficacy of equalizer to control of onion downy mildew. Experiments were carried out in a randomized complete block design with six treatments and three replications in 2017 in Khuzestan and Hormozgan provinces. treatments consisted of equalizer (0.2, 0.3 and 0.4 kg /h, Infinito 2L /h, water spray and control without spraying). After observing the first signs of the disease, the treatments were conducted and continued every 10 days until the control treatment contamination reached as high as possible. Evaluation of experimental plots was conducted before each spray by selecting 10 plants from two middle rows and disease severity index (DSI) for each treatment was determined using scoring system of 1-9 and Kofoet A and Fischer formula. Analyses of variance revealed that there was significant diference among treatments at 1% level. But between treatments and location there was not significant difference. Also the result showed significant difference between location and treatment × location. The means comparison showed that 0.4kg/h Equalizer treatment creates statistically higest efficiency in Khuzestan and Hormozgan provinces(88/87 and 91/85%) respectivley. The other treatments including 0/2kg/h, 0/3kg /h of Equalizer and Infinito(2L/h) with 55/63,62.40 and 60.15 efficiency in Khuzestan and also 14/81, 76.29 and 67/40% efficiency in Hormozgan province were located in next statistcally groups. So the results of this study suggested 0.4kg/h Equalizer as appropriate rate in comparison to Infinito to control of Downy mildew of onion.

کلیدواژه‌ها [English]

Downy mildew, Chemical comtrol, Equalizer, AUDPC

مراجع

1. Abkhoo J, Sabbagh SK. 2012. Efficacy of Different Fungicides for the Control of Downy Mildew of Onion. Open Access Scientific Reports 1:331, doi:10.4172/scientificreports.331.
2. Ahmad S and Khan H. 2000. Effect of fungicide synergy on downy mildew control in onions. Pakistan Journal of Biological Sciences 3(6): 1042–1043.
3. Azimi H. 2014. Effect of chlorothalonil and famoxadone + cymoxanil in control of early blight disease of tomato under field conditions. Journal of Applied Researches in Plant Protection. 3(1): 35–48.
4. Buloviene V and Surviliene E. 2006. Effect of environmental condition and inoculum concentration on sporulation of Peronospora destructor. Agronomy Research 4: 147– 150.
5. Butler JE and Jones SD. 1955.Plant Pathology. New York: Macmillan Co. 693 p.
6. Fadel FM, Kamel SM, Elkot GA and Esawy AA. 2015. Use of nanosilica in combination with fungicides in controlling Peronospora destructor, the casusal agent of onion downey mildew disease. Egyptian Journal of Plant Protection Research 3(2): 19–37.
7. Gupta VK and Paul YS. 2001. Diseases of Vegetable Crops. Ludhiana: Kalyani Publisher. 277 p.
8. Iqbal M, Sahi GM, Tahir HAS, Sahi ST and Atif M. 2009. Evaluation of different fungicides against downy mildew of onion. Pakistan Journal of Phytopathology 21(2): 104–107.
9. Khokhar LK and Jaffary AH. 2000. Efficacy of fungicides against downy mildew and yield of onion. Pakistan Journal of Agricultural Research16 (1): 43–44.

10. Kofoet A and Fischer K. 2007. Evaluation of plant resistance improvers to control Peronospora destructor, P. parasitica, Bremia lactucae and Pseudoperonospora cubensis. Journal of Plant Diseases and Protection 114(2): 54–61.

11. Krezic L. 2001. Equation-pro, a step forward in the control of grape downy mildew and potato late blight. Paper presented at: 5th Slovenian Conference on Plant Protection; 6–8 March; Catez ob Savi, Slovenia.

12. Özturk ÇI. 2008. Effects of fungicide on meiosis of tomato. Bangladesh Journal of Botany 37 (2): 121–125.

13. Palti J. 1989. Epidemiology, pridiction and control of downy mildew of onion caused by Peronospora destructor. Phytoparasitica 17: 31, doi:10.1007/BF02979603.

14. Raudonis L, Survilienė E and Valiuškaitė A. 2007. Sodo ir Daržo Augalų Apsaugos Technologijos (Garden and Vegetable Plant Protection Technologies). Babtai: Lietuvos Sodininkystės ir Daržininkystės Institutas (Lithuanian Institute of Horticulture). 134 p.

15. Raziq F, Alam I, Naz I and Khan H. 2008. Evaluation of fungicide for controlling downy mildew of onion under field conditions. Sarhad Journal of Agriculture 24(1): 85–91.

16. Samavatian H. 2009. Effect of equation pro and meludy due fungicides on cucurbites downy mildew in greenhouse conditions. 1^st international hydroponic and greenhouse productions congress. 29 jun. Esfahan.Iran.

17. Shaner G and Finney RE. 1977. The effect of nitrogen fertilization on the expression of slow mildewing resistance in Knox wheat. Phytopathology 67: 1051–1056.

18. Surviliene E, Valiuskaite A and Raudonis L. 2008. The effect of fungicides on development of downy mildew of onions. Zemdirbyste-Agriculture 95 (3): 171–179.

19. Tahir M, Mohibullah M and Saifullah S. 1990. The effect of different spray fungicides on downy mildew and yield of onion. Sarhad Journal of  Agriculture 6: 377–380.

20. Whiteman SA and Beresford RM. 1998. Evaluation of onion downy mildew disease risk in New Zealand using meteorological forecasting criteria. Paper Presented at: 51^th New Zealand Plant Protection Conference. 11–13 August. Hamilton. New Zealand.