اثربخشی آموزش مهارت های مدیریت زمان بر اهمال کاری دانش آموزان

فصلنامه علمی روش ها و مدل های روانشناختی

مقاله 8، دوره 4، شماره 15، خرداد و تیر 1393، صفحه 91-101   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

ناصر صبحی قراملکی¹؛ نادر حاجلو¹؛ کریم بابایی²

¹عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی

²کارشناس ارشد روانشناسی.دانشگاه محقق اردبیلی

تاریخ دریافت: 06 مرداد 1393،  تاریخ پذیرش: 06 مرداد 1393 

چکیده

در این پژوهش اثربخشی آموزش مهارت­های مدیریت زمان بر اهمال­کاری دانش آموزان مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور نمونه­ای شامل 70 دانش­آموز به­صورت نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای از بین تمامی دانش­آموزان پسر مقطع متوسطه­ی شهرستان تبریز انتخاب و سپس به­صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش(n=35) و کنترل(n=35) قرار گرفتند. در مرحله­ی بعد، ابتدا پرسشنامه­ی اهمال­کاری تاکمن(پیش آزمون) در هر دوگروه(آزمایش و کنترل) اجرا شد. سپس گروه آزمایش در طی 10 جلسه­ی 2 ساعته تحت آموزش مهارت­های مدیریت زمان قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات پرسشنامه­ی اهمال­کاری(پس آزمون) دوباره در هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفت. داده­ها با روش تحلیل آنووا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به­دست آمده حاکی از آن است که آموزش مهارت­های مدیریت زمان، اهمال­کاری را در دانش­آموزان کاهش می­دهد. می­توان نتیجه گرفت که اغلب دانش­آموزان در طول سال تحصیلی برنامه مدونی برای مدیریت زمان مطالعه خود ندارند و این باعث پسرفت و شکست در عملکرد تحصیلی شده و منجر به کاهش در احساس خودکارآمدی و گرایش دانش­آموزان به طرف اهمال­کاری می­شود. بنابراین لازم است تا آموزش مدیریت زمان با تاکید بیشتری انجام گیرد تا باعث نهادینه شدن مدیریت زمان در آنها شود.

کلیدواژه‌ها

مدیریت زمان؛ اهمال کاری؛ دانش آموزان

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Time Management Skills Training on Students procrastination

نویسندگان [English]

N. Sobhi¹؛ N. Hajlo¹؛ K. Babaiee²

چکیده [English]

The main goal of this research was to study the effectiveness of time management skills training on students procrastination. Therefore, a sample consisting of 70 students were chosen based on a multi-stage cluster random sampling from among all high school students in the city of Tabriz and were assigned randomly in experimental (n = 35) and control groups (n = 35). In the next phase,Takman procrastination questionnaire (pre-test) were administered in both groups (experimental and control). Then, the experimental group received 10 sessions of 2 hours of time management skills. After the sessions, procrastination questionnaire (post-test) was again evaluated in both groups and the data were analyzed by ANOVA analysis. The results indicate that learning time management skills reduces procrastination of the students. The results imply that During the school year, most students do not have any plan to manage their study time and this causes the deterioration and failure, leading to a decrease in feelings of self-efficacy and neglecting in academic performance of students. Therefore it is necessary to teach them manage their time with more emphasis and the institutionalize time management in them.

کلیدواژه‌ها [English]

Time Management, procrastination, Students