ارزیابی پتانسیل تولید انرژی بادی در ایستگاه های منتخب ایران

فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

مقاله 4، دوره 4، شماره 14، مرداد و شهریور 1393، صفحه 13-30   

نویسندگان

غلامرضا روشن^* ؛ عبدالعظیم قانقرمه؛ اسماعیل شاهکوئی

استادیار جغرافیای طبیعی و اقلیم شناسی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

تاریخ دریافت: 22 مرداد 1393،  تاریخ پذیرش: 22 مرداد 1393 

چکیده

    امروزه مهار منابع انرژی­های تجدیدپذیر، یکی از راهکارها جهت اتخاذ مدیریت ریسک در حوزه تأمین انرژی می­باشد. در این تحقیق با استفاده از داده­های ساعتی و دوره آماری سالهای 1992 تا 2004 م، میزان تولید انرژی در مقیاس فصلی و سالانه برای 3 ارتفاع 10، 30 و 40 متری از سطح زمین برای 42 ایستگاه کشور، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج سرعت باد، نشان دهنده بیشترین میانگین سالانه سرعت باد مؤثر به میزان 59/8، 35/11 و 29/12 متر بر ثانیه برای ایستگاه زابل و کمترین آن با 67/5، 25/7 و 36/8 متر بر ثانیه، به ترتیب برای سطوح 10، 30 و 40 در گرگان می­باشد. نتایج  نشان می­دهند که در بین فصول مختلف سال، بهار و تابستان مشترکاً با میانگین 69 و 129 وات بر متر مربع بترتیب برای تراز ارتفاعی 10 و 30 متر، همچنین بهار با 150 وات بر متر مربع برای تراز ارتفاعی 40 متر، بیشترین پتانسیل تولید انرژی بادی را دارا می­باشند. از طرف دیگر در بررسی انجام شده در میان ایستگاه­های مختلف کشور، مشخص گردید که بیشترین توان چگالی نیروی باد در ارتفاع 40 متری از سطح زمین بترتیب با مقادیر 3042، 1675 و 1092 وات بر متر مربع در مقیاس سالانه به ایستگاه­های زابل، اردبیل و کیش اختصاص یافته است. از این­رو انرژی بادی می­تواند جایگزین مناسبی نسبت به سوخت­های فسیلی در برخی از مناطق کشور مطرح باشد.
 

کلیدواژه‌ها

انرژی تجدید پذیر؛ توربین های بادی؛ نیمرخ باد؛ طبقات سرعت؛ ایران