بررسی عملکرد دهیاری‌ها در توسعه پایدار روستایی از دیدگاه روستائیان (‏مطالعه موردی: روستاهای شهرستان بویین ‏میاندشت)‏

فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

دوره 14، شماره 55، آبان 1403، صفحه 93-104   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jzpm.2022.28169.3994

نویسندگان

مصطفی کرباسیون^{* 1}؛ منصور بهارلو²؛ مهدی کرمی دهکردی³

¹استادیار گروه مدیریت و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

²دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

³دانشیار گروه مدیریت و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

تاریخ دریافت: 26 مهر 1400،  تاریخ پذیرش: 20 دی 1400 

چکیده

چکیده:
مدیریت روستایی به‌عنوان یکی از ارکان مهم توسعه پایدار در جوامع روستایی ایران بر عهده نهاد دهیاری‌ها قرارگرفته است. پژوهش حاضر‎ ‎باهدف‎ ‎ارزیابی عملکرد ‎دهیاران‎ ‎در‎ ‎فرآیند‎ ‎توسعۀ‎ ‎پایدار‎ ‎روستایی‎ ‎صورت پذیرفته‎ ‎است‎.‎‏ روش پژوهش حاضر‎ ‎توصیفی‎-‎‎ ‎تحلیلی‎ ‎و‎ ‎ازلحاظ هدف‎ ‎کاربردی‎ ‎است. ‎گردآوری‎ ‎اطلاعات با استفاده از روش میدانی و تکمیل حضوری ‏پرسشنامه‌های تحقیق‎ ‎انجام‌شده‎ ‎است.‏‎ ‏حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 356 نفر از ساکنان روستاهای شهرستان بویین میاندشت تخمین زده شد است. ‏به‌منظور‎ ‎ارزیابی‎ ‎عملکرد‎ ‎دهیاران‎ ‎در‎ ‎توسعۀ‎ ‎پایدار‎ ‎روستایی‎ ‎از‎ ‎‏52‏‎ ‎شاخص در پنج بعد اصلی ستادی، اجتماعی، اقتصادی، ‏زیست‌محیطی–بهداشتی و کالبدی منطبق بر‎ ‎وظایف ‏‎محوله‎ ‎به‎ ‎دهیار‎ ‎استفاده‎ ‎شد. ‎پس از واردکردن اطلاعات به نرم‌افزار SPSS ‎از آزمون تی تک نمونه‌ای و روش تحلیل خوشه‌ای سلسله مراتبی استفاده‌شده است و روستاها در سه خوشه پایدار، نیمه پایدار و ناپایدار در شاخص‌های موردمطالعه دسته‌بندی‌شده‌اند. نتایج یافته‌ها بر طبق آزمون تی تک نمونه‌ای نشان می‌دهد که میزان رضایت ‏روستائیان از عملکرد دهیاران در هر 5 شاخص ستادی، اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی- بهداشتی و کالبدی مثبت و ‏در حد متوسط می‌باشد. میانگین عملکرد دهیاران در شاخص‌های ستادی 58/3، در شاخص کالبدی 55/3، در شاخص ‏اجتماعی 45/3، در شاخص زیست‌محیطی 39/3 و در شاخص اقتصادی 17/3 ارزیابی‌شده است بدین ترتیب روستاییان از عملکرد اقتصادی دهیاران با میانگین 17/3 کمترین میزان رضایت را داشته‌اند و از عملکرد ستادی دهیاران با میانگین 58/3 بیشترین رضایت را داشته‌اند. بر اساس روش تحلیل خوشه‌ای 81/31 درصد از روستاهای موردمطالعه شهرستان بویین میاندشت در وضعیت ‏ناپایدار،90/40 درصد از روستاها در وضعیت نیمه پایدار و 27/27 درصد از روستاها در وضعیت پایدار قرار دارند. ‏روستاهای پایدار در این پژوهش شامل روستای بلطاق، نوغان، بتلیچه، تخماقلو، هزارجریب و قائم‌آباد می‌باشد همچنین ‏روستاهای دره ساری، تیرکرت، دره سوخته، هندوکش، کرچ، زرنه و حسین‌آباد با میانگین جمعیت‎ ‎‏213‏‎ ‎در وضعیت ‏ناپایدار ازنظر توسعه پایدار روستایی قرارگرفته‌اند.

کلیدواژه‌ها

دهیار؛ توسعه پایدار؛ توسعه روستایی؛ عملکرد؛ شهرستان بویین میاندشت

عنوان مقاله [English]

The Role and performance of rural Management offices (DEHYARIs) in Rural Sustainable Development from the Viewpoint of Villagers (the case study: All villages of Bouin and miandasht town, Iran)

نویسندگان [English]

mostafa karbasioun¹؛ Mansour Baharlou²؛ Mehdi Karami Dehkordi³

¹Assistant Professor, Department of Rural Management and Development, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Shahrekord, Iran

²Master's student, Department of Rural Management and Development, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Shahrekord, Iran

³Associate Professor, Department of Rural Management and Development, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Shahrekord, Iran

چکیده [English]

The present study aimed at the evaluation of the role of the rural ‎managers ‎‎‎(Dehyars) in the process of ‎sustainable rural development from ‎different ‎‎aspects such as social, economic, environmental, health ‎and ‎physical ‎‎dimensions. The study was an applied research, descriptive-analytical ‎and ‎practical in terms ‎of the ‎purpose. Data collection was performed using the ‎‎field questionnaires as well as ‎face-to-face completion of the ‎research ‎‎questionnaires‎. The statistical sample size was estimated as 356 using ‎Morgan's ‎table‎. In order to ‎evaluate the performance of Dehyars in the ‎‎sustainable ‎rural development process, a number of 52 indicators in ‎five ‎main ‎dimensions of staff, social, ‎economic, environmental, health and ‎physical were ‎selected based on the ‎governmental ‎assigned tasks. The ‎Likert scale was used in ‎the questionnaire.‎ For data analysis, after entering ‎‎the information in SPSS ‎software, one-sample t-test and hierarchical ‎cluster analysis were used and the ‎villages ‎were classified into three ‎categories. The results of the one sampeling ‎T test, showed that the level of ‎villagers' ‎satisfaction ‎Dehyars performance in all five dimensions of staff, ‎social, ‎economic, ‎environmental-health and ‎physical is positive and ‎moderate. ‎According to the findings, the villagers had the lowest ‎level of ‎satisfaction ‎from rural ‎managers' economic performance with an ‎average ‎of 3.17 and had the highest satisfaction ‎from ‎Dehyars ‎staff performance ‎with an ‎average of 3.85. According to the cluster analysis ‎method, 31.81% ‎of the ‎studied villages in Buin Miandasht city are in un-‎sustainable, ‎‎40.90% of the villages are in semi-sustainable and ‎‎27.27% of the ‎villages ‎are in sustainable conditions.‎

کلیدواژه‌ها [English]

Dehyar (Rural Manager), sustainable development, rural development, performance, Buin ‎Miandasht city.‎

مراجع