بررسی اثرات تاریخ و فاصله کشت روی واکنش جمعیت بهبود یافته پیاز بهبهان نسبت به قارچ Peronospora destructor عامل بیماری سفیدک دروغی

دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی

مقاله 2، دوره 2، شماره 2، آذر و دی 1393، صفحه 17-24   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

عبدالستار دارابی؛ محمدرضا اصلاحی^*

استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منایع طبیعی خوزستان

تاریخ دریافت: 26 آبان 1393،  تاریخ پذیرش: 26 آبان 1393 

چکیده

بیماری سفیدک دروغی پیاز با عاملBerk  Peronospora destructor یکی از بیماریهای مخرب پیاز می‌باشد که هر ساله در مناطق مرطوب و خنک خسارات شدیدی به محصول پیاز وارد می کند. راههای مختلفی از جمله کاربرد قارچکش‌ها، تغییر تاریخ کاشت و استفاده از ارقام مقاوم برای کنترل بیماری پیشنهاد شده است. این تحقیق به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت و همچنین فاصله ردیفهای کشت و فاصله بوته ها روی ردیفهای کاشت در جمعیت بهبود یافته پیاز بهبهان نسبت به بیماری سفیدک دروغی با هدف امکان کنترل غیر شیمیایی بیماری به صورت یک آزمایش فاکتوریل با سه عامل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 36 تیمار و 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان اجرا شد. 4 تاریخ کاشت نشاء شامل 15 شهریور، 30 شهریور، 14 مهر و 29 مهر  به عنوان عامل اصلی و 3 فاصله 20، 30 و 40 سانتی متر بین ردیفها و 5، 5/7 و 10 سانتی متر بین بوته ها روی ردیف ها به عنوان دو عامل دیگر در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر تاریخ کاشت در سطح 1 درصد و اثر فاصله بین ردیفها و بوتها روی ردیفها در سطح 5 درصد معنی دار بود. به این صورت که شدت بیماری در تاریخ کشت 29 مهر (19/18درصد) نسبت به تاریخ کشت 15 و 30 شهریور (83/90 و 19/93 درصد) کاهش یافت و همچنین شدت بیماری در فاصله 40 سانتی متر ردیفها از هم 19/18 درصد بود و این در حالی است که شدت بیماری در ردیفهای با فاصله 20 سانتی متر از هم 71/72درصد اندازه گیری شد و همینطور شدت بیماری در بوته های با فاصله 5 سانتی متری از هم روی ردیف کشت 42/70 درصد بود. شدت بیماری در بوته هایی با فاصله 10 سانتی متری یاز هم 48/64 درصد اندازگیری گردید.
 

کلیدواژه‌ها

پیاز؛ بیماری سفیدک دروغی؛ تاریخ کاشت؛ تراکم بوته؛ Peronospora destructor

عنوان مقاله [English]

Evaluation of planting time and planting space effects on interaction between Behbahan improved onion population and Peronospora destructor

نویسندگان [English]

A. Darabi؛ M.R. Eslahi,

چکیده [English]

Peronospora destructor is casual agent of onion downy mildew disease and is one of the most destructive diseases in humid and cool regions. The different ways to control this disease include fungicide application, change of planting date and use of resistant cultivar. This study was done in improved population of Behbahan onion in order to evaluate the effects of planting date and distance between and in rows on the disease incidence with the aim of nonchemical control of the disease. This study was conducted in factorial experiment as randomized complete block design with 36 treatments and 4 replications in Behbahan Agricultural Research Station. Four planting times (to produce seedling) including 6 Sep, 21 Sep, 6 Oct and 21 Oct were considered as main plots and 3 planting distances; 20, 30 and 40 cm between rows and 5, 7.5 and 10 cm between plants on rows as sub plots. The results showed that there was significant difference between planting time (P<1%) and between planting spaces (P<5%). The disease severity was reduced to (18.19%) incase of the planting date test (21 Oct.). The Disease severity was 18.19% and 72.71% in 40 cm and 20 cm spacing between rows respectively. Also disease severity was 70.42% and 64.48% in 5 cm and 10 cm spacing between plants on rows respectively.
 

کلیدواژه‌ها [English]

Downy mildew, onion, planting time, planting space, Peronospora destructor

مراجع

1-      Abkhoo J. 2012. Efficacy of different fungicides for the control of downy mildew of onion. Scientific Reports 1: 331–334.

2-      Ahmad S and Khan H. 2000. Effect of fungicide synergy on downy mildew control in onions. Pakistan Journal of Biological Sciences 3: 1042–1043.

3-      Ahmad S and Khan H. 2001. Influences of host management on downy mildew control in onion. Pakistan Journal of Biological Sciences 4: 1126–1128

4-      Ali N, Baloch MA and Hussain A. 1998. Study on the effect of planting spaceand bulb size on seed production in onion crop. Sarhad Journal of Agriculture 14: 563–568.

5-      Baldini M, Danuso F, Turi M, Sandra M and Ratnciuc S. 2006. Downy mildew (Plasmopara halstedii) infection in high oleic sunflower hybrids in northern Italy. Helia 29: 19–32.

6-      Butler JE and Jones SD. 1955.Plant Pathology. New York: Macmillan Co. 693 p.

7-      Bibordi A and Malakoti MJ. 1996. The effect of nitrogen fertilizer source, sulfur and micronutrients on yield and nitrate accumulation in onion var. Azar Sahr. Tehran: Soil and Water Scientific Scholar Publication.

8-      Bimesteine G, Lepse L and Bankina B. 2009. Possibilities of integrated management of onion downy mildew. Sodininkyste IR Darzininkyste 28: 11–17.

9-      Buloviene V and Surviliene E. 2006. Effect of environment condition and inoculum concentration on sporulation of Peronospora Destructor. Agronomy Research 4: 147–150.

10-  Cook HT.1932. Studies on the downy mildew of onions, and the causal organism Peronospora destructor (Berk.) Caspary. Cornell University Agricultural Experiment Station memoir 143: 1–40.

11-  Delos M, Echenne N, Birba I and Fabry C. 2000. Etude des facteurs explicant les fluctuations des attaques de Plasmopara halstedii en France. Paper presented at: 15th International Sunflower Conference; 12–15 June; Toulouse, France.

12-  Gupta VK and Paul YS (eds). 2001. Diseases of vegetable crops. Ludhiana: Kalyani Publishers. 277 p.

13-  Iliescu H, Vranceanu AV and Pirvu N. 1977. Unele aspecte privind etiologia manei florii-soarelui si diseminarea ciupercii Plasmopara helianthi Novot. Analele ICCPT 42: 353–361.

14-  Khokhar LK and Jaffary AH. 2000. Efficacy  of fungicides against downy mildew and yield of onion. Pakistan Journal of Agricultural Research 16: 43–44.

15-  Kofoet A, Kik C, Wietsma W and de Vries JN. 1990. Inheritance of resistance to downy mildew Peronospora destructor Berk from Allium roylei strain in the backcross Allium cepa× Allium roylei × Allium cepa. Plant Breeding 105: 144–149.

16-  Mohibullah A. 1991. Study on major diseases of bulb vegetables (oninon and garlic) in NWFP Province. Agricultural Research Institute Tarnab. Final Technical Report. 130 p.

17-  Perez M and Chavez HLF. 1992. Genotype and fungicide evaluation for control of purple spot (Alternaria porri) and downy mildew (Peronospora destructor) of onion (Allium cepa) in Irapuato, Gto. Revista Mexicana de Fitopathologia 10: 29–34.

18-  Raziq F, Alam I, Naz I and Khan H. 2008. Evaluation of fungicide for controlling downy mildew of onion under field conditions. Sarhad Journal of Agriculture 24: 85–91.

19-  Rondomanski W. 1967. Final Technical Report. Research Institute of vegetable crops. Skierniewice. 59 p.

20-  Surviliene E, Valiuskaite A and Raudonis L. 2008. The effect of fungicides on development of downy mildew of onions. Zemdirbyste Agriculture 95: 171–179.

21-  Whiteman SA and Beresford RM. 1998. Evaluation of onion downy mildew disease risk in New Zealand using meteorological forecasting criteria. Paper Presented at: 51^th New Zealand Plant Protection Conference; 11-13 August; Hamilton, New Zealand.