الگوی مطلوب برنامه درسیِ آموزشِ زیست محیطی مبتنی بر شاخص های توسعه پایدار در دوره متوسطه اول با رویکرد کارکردی

دوماهنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی

مقاله 9، دوره 13، شماره 6 - شماره پیاپی 58، بهمن و اسفند 1401، صفحه 127-142   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jedu.2023.30699.6158

نویسندگان

فاطمه عزیززاده¹؛ محسن دهقانی قناتغستانی^{* 2}؛ کلثوم نامی³؛ محمود صباحی زاده⁴

¹دانشجوی دکتری، مدیریت محیط زیست، واحدبندر عباس، دانشگاه ازاد سلامی، بندرعباس، ایران

²دانشیار گروه علوم و مهندسی محیط زیست، واحدبندر عباس، دانشگاه آزاد اسلامی، یندرعباس، ایران

³استادیار گروه علوم تربیتی،واحد بندرعباس، دانشگاه ازاد اسلامی، بندرعباس، ایران

⁴استادیار گروه مدیریت ، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران

تاریخ دریافت: 17 تیر 1401،  تاریخ بازنگری: 19 شهریور 1401،  تاریخ پذیرش: 24 شهریور 1401 

چکیده

مقدمه و هدف: کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه، توسعه ای را پایدار می داند که احتیاجات نسل حاضر را بدون لطمه زدن به توانایی نسل آتی در تامین نیازهای خود برآورده نماید. این توسعه دارای سه بعد  مهم انسانی، محیط زیست و آینده است و تحقق توسعه انسانی مقدم بر توسعه در ابعاد اقتصادی است. هونکه و همکاران بهترین وسیله کاهش معضلات زیست محیطی را آموزش به مردم می دانند. هدف پژوهش حاضر مطالعه کیفی بررسی الگوی مطلوب برنامه درسی آموزش زیست محیطی مبتنی بر شاخص های توسعه پایدار در دوره متوسطه اول و از نوع توصیفی-پیمایشی بوده است. 
روش شناسی پژوهش: تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی بوده و با استفاده از روش اکتشافی آمیخته انجام شده است. در تحقیق از ترکیب ابزارهای کیفی و کمی و در نوع اکتشافی آن از داده های کیفی برای ساخت مقیاس کمی استفاده شده است. در این راستا برای تحلیل محتوای کیفی از روش کیفی، مصاحبه عمیق با خبرگان و از روش کمی (توصیفی- پیمایشی) برای جمع آوری داده ها از کارشناسان محیط زیست استفاده شد. در پژوهش حاضر از داده های به دست آمده از تحلیل محتوای کیفی مصاحبه ها برای ساخت پرسشنامه استفاده شده است. شرکت کنندگان در بخش کیفی متخصصان مسائل زیست محیطی هستند. جامعه کمی این پژوهش کارکنان آموزش و پرورش استان هرمزگان بودند. پرسشنامه نیمه ساختاریافته نتایج سوالات پس آزمون که در اختیار 10 نفر از خبرگان قرار گرفته بود با استفاده از آمار توصیفی - پیمایشی محاسبه و دسته بندی شد. در نهایت 24 دسته با محوری در نهایت 24 مقوله با کد محوری شناسایی شد.
یافته­ ها: بالاترین کد شناسایی شده مربوط به تلفیق تدریس و کمترین شاخص مربوط به شاخص برون سازمانی بود. در نهایت ارتباط برنامه درسی آموزش محیط زیست  با توسعه پایدار با رویکرد اجرایی، به صورت الگویی شماتیک طراحی و رائه گردید.
 

کلیدواژه‌ها

برنامه درسی؛ توسعه پایدار؛ آموزش محیط زیست

عنوان مقاله [English]

The ideal model of the environmental education curriculum based on sustainable development indicators in the first middle school, with a functional approach

نویسندگان [English]

Fatemeh Azizzadeh¹؛ Mohsen Dehghani Ghanatghestani²؛ Kolsoum Nami³؛ Mahmoud Sabahizadeh⁴

¹PhD student in Environmental Management, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas , Iran.

²Associate Professor, Department of Environmental Sciences and Engineering,Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University , Bandar Abbas, Iran

³Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran

⁴Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran

چکیده [English]

Introduction: The World Commission on Environment and Development considers sustainable development to meet the needs of the present generation without compromising the ability of future generations to meet their needs. This development has three important dimensions: human, environment and future, and the realization of human development precedes development in economic dimensions. Honke and his colleagues believe that the best way to reduce environmental problems is to educate people. The aim of the present study was to investigate the optimal model of the environmental education curriculum based on sustainable development indicators in the first secondary school and of a descriptive-survey type.
research methodology The current research is practical and has been done using a mixed exploratory method. In the research, a combination of qualitative and quantitative tools, and in its exploratory type, qualitative data were used to build a quantitative scale. In this regard, a qualitative method, in-depth interviews with experts, and a quantitative (descriptive-survey) method were used to collect data from environmental experts for qualitative content analysis. In the current research, the data obtained from the qualitative content analysis of the interviews were used to create a questionnaire. Participants in the qualitative section are experts in environmental issues. The quantitative population of this research was education workers of Hormozgan province. Semi-structured questionnaire, the results of the post-test questions, which were given to 10 experts, were calculated and categorized using descriptive-survey statistics. Finally, 24 categories with a central code were identified.
Findings: The highest identified code was related to the integration of teaching and the lowest index was related to the extra-organizational index. Finally, the connection between environmental education curriculum and sustainable development with an implementation approach was designed as a schematic model.

کلیدواژه‌ها [English]

curriculum, sustainable development, environmental education

مراجع

1. Adams, W. M. (2019). Green Development: environment and sustainability in the Third World. Routledge.‏
2. Apostolopoulos, N., Al-Dajani, H., Holt, D., Jones, P., & Newbery, R. (2018). Entrepreneurship and the sustainable development goals. Emerald Publishing Limited.‏
3. Beechler, S., & Woodward, I. C. (2009). The global “war for talent”. Journal of international management, 15(3), 273-285.‏
4. Burbach, R., & Royle, T. (2010). Talent on demand? Talent management in the German and Irish subsidiaries of a US multinational corporation. Personnel Review.‏
5. Collins, A. E. (2009). Disaster and development. Routledge.‏
6. Connelly, J., Smith, G., Benson, D., & Saunders, C. (2012). Politics and the environment: from theory to practice. Routledge.‏
7. Denzin, N. K. (2010). Moments, mixed methods, and paradigm dialogs. Qualitative inquiry, 16(6), 419-427.‏
8. Duane, B., Harford, S., Ramasubbu, D., Stancliffe, R., Pasdeki-Clewer, E., Lomax, R., & Steinbach, I. (2019). Environmentally sustainable dentistry: a brief introduction to sustainable concepts within the dental practice. British dental journal, 226(4), 292-295.‏
9. Elliott, J. (2012). An introduction to sustainable development. Routledge.‏
10. Bethke-Langenegger, P., Mahler, P., & Staffelbach, B. (2011). Effectiveness of talent management strategies. European Journal of International Management, 5(5), 524-539.‏
11. Haselhuhn, M. P., Wong, E. M., & Ormiston, M. E. (2017). With great power comes shared responsibility:Psychological power and the delegation of authority. Personality and Individual Differences, 108, 1-4.‏
12. Liao, Z. (2018). Content analysis of China’s environmental policy instruments on promoting firms’ environmental innovation. Environmental Science & Policy, 88, 46-51.‏
13. Morton, S., Pencheon, D., & Squires, N. (2017). Sustainable Development Goals (SDGs), and their implementationA national global framework for health, development and equity needs a systems approach at every level. British medical bulletin, 1-10.‏
14. Segnestam, L. (2003). Indicators of environment and sustainable development: theories and practical experience. THE WORLD BANK ENVIRONMENT DEPARTMENT
15. Soubbotina, T. P. (2004). Beyond economic growth: An introduction to sustainable development. World Bank Publications.‏
16. Tomislav, K. (2018). The concept of sustainable development: From its beginning to the contemporary issues. Zagreb International Review of Economics & Business, 21(1), 67-94.‏
17. Izadi, p., Ramesh, A., & Azimi, f. (2013). The relationship between curriculum with sustainable development of national conference changes in curriculum of education courses in Birjand. [in persian]
18. Rezaei, M., Ahmadi, Na., Imam Friday, S., & Nasri, p. (2018). Investigating the amount of attention to the educational components for sustainable development in the social science curriculum of elementary school. Research in curriculum planning, 15 (30) 28-42. [in persian]
19. Solomon Pour Civil, M., Yarmohammadian, M., & ship votes, N. (2016). Validating the pattern of environmental education curriculum in the Iranian secondary education system. Research in curriculum programming, 12 (47),28-23. [in persian].
20. Zwolinska,K. , Lorenc, S. & Pomykała, R.(2022). Sustainable Development in Education from Students’Perspective—Implementation of Sustainable Developmentin Curricula.Sustainability 14(6):3398.