اثر دمای آنیلینگ بر رفتار خوردگی و ساختار نانوشبه بلورهای Al-Cu-Ni تولید شده به روش آلیاژسازی مکانیکی

فصلنامه علمی - پژوهشی مواد نوین

مقاله 2، دوره 5، شماره 18، بهمن و اسفند 1393، صفحه 11-20   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

زهرا نعمتی^{* 1}؛ رسول امینی²؛ محمدعلی زارع³؛ فاطمه علیجانی⁴؛ مرتضی علیزاده²؛ میثم امینی⁵؛ محمد مهدی سرو گلوی حقیقی فرد¹

¹دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شیراز

²استادیار دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شیراز

³مربی گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.

⁴دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شیراز

⁵دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شیراز.

تاریخ دریافت: 28 بهمن 1393،  تاریخ پذیرش: 28 بهمن 1393 

چکیده

شبه بلورها، مانند بلورها دارای ساختاری منظم اما غیر تناوبی هستند. این ساختارها در آلیاژهای پایه آلومینیوم، زیرکونیوم و تیتانیوم ایجاد می­شوند. یکی از انواع این مواد پیشرفته سیستم آلیاژی Al-Cu-Ni بوده که دارای فازهای منظم تهی جای (VOP) می­باشد و به عنوان شبه بلورهای تک بعدی شناخته می­شوند. از آن جایی که تاکنون گزارش­های انگشت شماری در زمینه ساخت آلیاژ Al-Cu-Ni به روش آلیاژسازی مکانیکی ارائه شده است، تولید ترکیب Al₇₀Cu₂₀Ni₁₀  به وسیله آسیاکاری پودرهای عنصری و عملیات حرارتی بعدی مد نظر قرار گرفت. سپس نمونه­های تهیه شده از پودرهای آلیاژی توسط پراش اشعه X (XRD) مورد مطالعه ساختاری قرار گرفت. در نهایت توسط آزمون پلاریزاسیون خطی، مقاومت به خوردگی الکتروشیمیایی ترکیبات تولیدی، مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز ساختاری، مشخص شد که با افزایش دما میزان فاز شبه بلور تک بعدی t₃ افزایش یافته و از مقدار ترکیب بلوری بین فلزی Al₂Cu (θ) کاسته می­شود. هم­چنین نتایج آزمون خوردگی حاکی از بهبود رفتار خوردگی ترکیب تولیدی با افزایش فاز شبه بلوری t₃ می­باشد.

کلیدواژه‌ها

آلیاژ سازی مکانیکی؛ ترکیب Al-Cu-Ni؛ خوردگی الکتروشیمیایی؛ نانوشبه بلور