بررسی رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی با میانجی‌گری هیجان-های تحصیلی

فصلنامه علمی روش ها و مدل های روانشناختی

دوره 15، شماره 57، آبان 1403

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jpmm.2024.33558.3968

نویسندگان

عزت‌اله قدم‌پور^{* 1}؛ محمد عباسی¹؛ عرفان بهرامی¹؛ مسعود جعفری²

¹گروه روان شناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

²گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

تاریخ دریافت: 29 خرداد 1403،  تاریخ بازنگری: 23 شهریور 1403،  تاریخ پذیرش: 26 شهریور 1403 

چکیده

زمینه و هدف: خودکارآمدی تحصیلی از جمله عواملی است که با سازگاری تحصیلی دانشجویان مرتبط است بنابراین شناسایی عواملی که بر روی این رابطه تاثیرگذار هستند، ضرورت پیدا می‌کند. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی با میانجی-گری هیجان‌های تحصیلی انجام شد.

روش‌: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی-همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1400-1399 و نمونه آماری 313 نفر (245دختر، 68 پسر) بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده مقیاس‌ خودکارآمدی تحصیلی، پرسشنامه هیجان‌های تحصیلی و پرسشنامه سازگاری تحصیلی دانشجویان بود.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد شاخص‌های برازندگی مطلوب و مدل پیشنهادی ارائه شده مورد تایید است. مطابق با یافته‌های پژوهش، اثر مستقیم خودکارآمدی تحصیلی و هیجان‌های مثبت به سازگاری تحصیلی مثبت و معنی‌دار و مسیر مستقیم هیجان های منفی به سازگاری تحصیلی منفی و معنی دار بود. همچنین اثر غیر مستقیم خودکارآمدی از طریق نقش میانجی هیجان‌های تحصیلی مثبت و منفی بر سازگاری تحصیلی نیز معنی‌دار بود.

نتیجه‌گیری: دانشجویانی که خودکارآمدی تحصیلی بالاتری دارند رویکردهای هیجانی مثبتی داشته بالطبع امید بیشتری به جریان تحصیلی دارند و در نتیجه سازگاری تحصیلی بالاتری دارند. این افراد از زندگی تحصیلی خود لذت برده و در مقابل ناامیدی کمتری را تجربه می‌کنند. همچنین دانشجویان با خودکارآمدی بالا در مسیر تحصیل خود با هیجانات منفی از قبیل اضطراب و خشم کمتر درگیر شده و در نتیجه سازگاری تحصیلی بیشتری را از خود نشان می‌دهند.

عنوان مقاله [English]

Examining the causal relationship of academic self-efficacy and academic adjustment with the mediation of academic emotions

نویسندگان [English]

Ezatolah Ghadampour¹؛ mohammad abasi¹؛ Erfan Bahrami¹؛ masoud jafari²

¹Department of Psychology, Lorestan University,, Khorramabad,,Iran

²Departent of Psychology, Lorestan University, Khorramabad, Iran

چکیده [English]

Background and purpose: Academic self-efficacy is one of the factors that are related to the academic adjustment of students, so it becomes necessary to identify the factors that influence this relationship. Therefore, this research was conducted with the aim of investigating the causal relationship of academic self-efficacy and academic adjustment with the mediation of academic emotions.

Methods: In terms of purpose, this research was applied and in terms of method, it was descriptive-correlation type of structural equation model which was carried out in the form of path analysis. The statistical population of all Lorestan University students in the academic year 2020-2021; The statistical sample was 313 people, who were selected by available sampling method. The tools used were the Collegians Academic Self - Efficacy Scales (CASES), the Academic Emotions Questionnaire (AEQ) and the Student Adaptation to College Questionnaire (SACQ).

Findings: The findings showed that the optimal fit indices and the proposed model are approved. According to the research findings, the direct effect of academic self-efficacy and positive emotions to academic adjustment was positive and significant, and the direct path of negative emotions to academic adjustment was negative and significant. Also, the indirect effect of self-efficacy through the mediating role of positive and negative academic emotions on academic adjustment was significant.

Conclusion: Students who have higher academic self-efficacy, have positive emotional approaches, of course, have more hope for the academic flow and, as a result, experience higher academic adjustment. These people enjoy their academic life and are less disappointed. Also, students with high self-efficacy are less involved with negative emotions such as anxiety and anger in their studies, and as a result, they show more academic adaptability.

مراجع